Shar-pei

Oorsprong van de shar-pei

Deze hond komt oorspronkelijk uit Zuid-China. De shar-pei is te zien op tekeningen van 200 n. Chr. en het dier is daarna bijna uitgestorven, maar het is eind twintigste eeuw gered.

Oude beeldjes met zijn beeltenis worden momenteel tentoongesteld in musea in Frankrijk, de Verenigde Staten en Engeland. Volgens hen dateert het verschijnen van de shar-pei uit de Han-dynastie (206 v. Chr. tot 220 n. Chr.). In die tijd werd hij gebruikt als vechthond, everzwijnjager en waakhond voor boerderijen. Zijn favoriete prooi was de mangoest.

In de 20ste eeuw besloot Mao Zedong, toen hoofd van de Chinese Communistische Partij, een belasting op te leggen aan alle hondenbezitters. Deze beslissing was definitief: verschillende hondenrassen, waaronder de shar-pei, werden met uitsterven bedreigd. Een fokker in Hong Kong (Matgo Law) verzamelde een paar exemplaren om naar de Verenigde Staten te exporteren. Deze actie hielp om het ras te beschermen. De eerste shar-peis arriveerden in 1970 in de Verenigde Staten en rond 1980 werden ze ook in Europa binnengebracht.

Karakter en vaardigheden van de shar-pei

De shar-pei is zeer gehecht aan zijn familie, deze hond weet zich aan te passen aan het leven van zijn baasje dat hij werkelijk vereert. Deze hond kan zowel goed in de stad als op het platteland wonen. Hij is een zeer goede waakhond en blaft als een potentieel gevaar nadert. De shar-pei is een knuffeldier en hij is speels, waardoor hij een genot is voor de kinderen van het gezin. Hij is qua karakter een heel aanhankelijke, soms plakkerige, katachtig hond, houdt van het binnenleven en is snel tevreden met de warmte van een open haard en een lekkere mand. Deze luiaard houdt enorm van slapen! Het is een rustig dier. 

Een stevige en tegelijktijdig zachte opvoeding is belangrijk, zodat je volwassen hond je geen zorgen geeft. Meer lezen over hoe je je hond commando’s kan leren? Shar-peis kunnen strijdlustig zijn tegenover hun leeftijdsgenoten. Je zal dus waakzaam moeten zijn tijdens het wandelen wanneer je andere dieren tegenkomt. Samenwonen met andere honden kan spanningen geven, vooral tussen mannetjes.

De ideale baas voor de shar-pei

De shar-pei verdient een baasje dat niet alleen gekozen heeft voor dit ras omdat het in bepaalde kringen in de mode is, en omdat hij een unieke uitstraling heeft. Hij heeft iemand nodig die weet hoe hij hem goed moet opvoeden en die er voor hem is met respect voor het nogal onafhankelijke karakter van de hond.

Je moet heel standvastig zijn in je opvoeding en tegelijkertijd eerlijk blijven en vooral niet bruut zijn. Voor een goede opvoeding moet je voldoende beschikbaar zijn om je shar-pei-hond elke dag uit te laten en hem wandelingen aan te bieden die lang genoeg zijn om te oefenen en hem te stimuleren met bijvoorbeeld de aanwezigheid van nieuwe geuren. De kalme, zachtaardige en geduldige eigenaar zal de socialisatie van de pup, die in de kennel is begonnen, moeten voortzetten.

Fysieke kenmerken van de shar-pei

De shar-pei is een veelzijdig hondenras dat ooit werd gebruikt voor het bewaken, jagen en vechten.

Grote kaken, kleine oren, een sterke nek en gespierde ledematen: hij is een mastiff-type. Hij is massief en robuust, met een zeer korte zwarte, bruine, vuurkleurige, beige of crèmekleurige vacht. Als hij volwassen is, kan hij tot 20 kg wegen (reu), voor een hoogte van ongeveer 50 centimeter.

Zijn kop doet denken aan die van een nijlpaard. Hij heeft heel kleine driehoekige oortjes, maar het meest kenmerkende aspect van de shar-pei-hond is zijn gerimpelde huid, die hem het aangezicht geeft van een wijze oude man met ontelbare rimpels. De rasstandaard stelt dat "de rimpels op het hoofd, de plooien bij de schoft, de kleine oren en de snuit, die doet denken aan die van een nijlpaard, hem een uniek uiterlijk geven".

De vacht van de shar-pei

De shar-pei heeft over bijna het hele lichaam een gerimpelde huid. Zijn haar is ook heel eigenaardig. Het is kort, hard en stekelig, zo’n 1 tot 2,5 cm, afhankelijk van het type shar-pei. Het brush coat type heeft langere haren dan het horse coat type. De shar-pei heeft geen ondervacht. Shar-pei wordt vertaald als "zandhuid", wat al aangeeft dat de huid niet erg aangenaam is om aan te raken. De vacht is uniform van kleur. Hij kan elke kleur hebben, behalve wit (zwart, bruin, fawn, ivoor, blauw ...).

Het hoofd van de shar-pei

De vele plooien rond de ogen verkleinen het gezichtsveld, waardoor deze hond angstig kan worden. Ze geven hem het gezicht van een wijze oude man met ontelbare rimpels. Zijn vierkante kop is vrij groot in vergelijking met de rest van zijn lichaam. Zijn tong is donker, variërend van blauwzwart tot lavendel.

De lengte en het gewicht van de volwassen shar-pei

Deze hond van het mastiff-type is middelgroot met een kort, compact figuur. Hij is massief en stevig. Als volwassene kan hij bij mannetjes tot 20 kg wegen, met een hoogte van ongeveer 50 centimeter.

Fan van honden van Aziatische afkomst? Laat je verleiden door de shar-Pei of één van de andere populaire Aziatische rassen: de akita, de shiba, en de chow-chow.

Zorgen voor de shar-pei

Verzorging van de shar-pei

De shar-pei is een hond die veel verhaart. Als je er een hebt (gehad), ben je vast al onder de indruk van de hoeveelheid haaruitval tijdens het verharen. Het meest spectaculair is het verharen tijdens de overgang naar volwassenheid. Gedurende deze tijd is het aan te raden om je hond regelmatig met een metalen borstel te borstelen. Geef de voorkeur aan een zachtere borstel voor kortharige horse coats. De metalen borstel kan anders pijnlijk voor deze dieren zijn.

Shar-peis verharen meestal twee keer per jaar, in het voor- en najaar. Dit proces kan gespreid, afhankelijk van het klimaat, of min of meer het hele jaar door aanwezig zijn. Het verharen is niet pijnlijk voor de hond. Als hij bijna al zijn haar heeft verloren, maak dan van de gelegenheid gebruik om hem een bad te geven. Kies een hondenshampoo die pH-neutraal is en die wordt aanbevolen door de dierenarts. 

Een shar-pei heeft evenveel onderhoud nodig als elke andere hond. De ogen en oren moeten indien nodig worden schoongemaakt. De nagels kunnen lang zijn, afhankelijk van de sedentaire levensstijl van de hond. Knip ze zelf als je er zin in hebt of laat dit over aan de dierenarts tijdens een routinebezoek. Vergeet ten slotte niet om de plooien van de huid van je viervoeter te inspecteren.

Wat eet een shar-pei?

Zoals alle honden heeft de shar-pei gezonde, uitgebalanceerde en kwaliteitsvoeding nodig die is aangepast aan zijn levensstandaard. Hij is geen groot sportman. Om de hond op het ideale gewicht te houden, moet je ervoor zorgen dat je de door je dierenarts aanbevolen hoeveelheden respecteert. Het is een ras dat gevoelig is voor allergieën. Voedselallergieën geven symptomen die lijken op die van huidziekten.

Voorkomende ziektes van de shar-Pei: huidaandoeningen

Met een sterk gerimpelde huid die snel geïnfecteerd en geïrriteerd kan raken, is de shar-pei vatbaar voor frequente dermatologische problemen. Aandoeningen zoals mucinose, pyodermie, demodicose of atopische dermatitis bij honden kunnen ertoe leiden dat je regelmatig een dierenarts moet bezoeken.

Andere shar-pei-ziekten

Shar-pei family fever treft 23% van de honden in de Verenigde Staten. Het is het gevolg van chronische ontsteking. De oorsprong ervan wordt nog onderzocht. Er is een verband tussen deze ziekte en mucinose, die wordt gekenmerkt door een toename van de afzetting van mucine in de dermis van de huid. Mucine bestaat voornamelijk uit hyaluronzuur. Het is erg belangrijk dat je shar-pei er een gezonde levensstijl op nahoudt om het risico op fluctuatie van dit hyaluronzuurgehalte te beperken.

Zodra de shar-pei family fever heeft opgelopen, krijgt hij verschillende koortsepisodes voordat hij 18 maanden oud is. Zijn temperatuur ligt dan tussen de 39,4 en 41,7 °C en dit duurt meestal 24 tot 36 uur. De frequentie van koortsepisodes neemt af met de leeftijd. Ze gaan soms gepaard met een ontsteking van de gewrichten of zwelling van de snuit. Een hond met family fever kan meer dan 10 jaar leven. De belangrijkste complicatie is het begin van een andere pathologie, reactieve amyloïdose (een eiwit stapelingsziekte) die de nieren aantast en fataal kan zijn.

Oogafwijkingen van de shar-pei

De ogen van de shar-pei zorgen voor een van de belangrijkste gezondheidsproblemen van het ras. Al dan niet erfelijke entropion is een oogziekte die je volledige aandacht nodig heeft. Als deze ziekte niet op tijd wordt behandeld, kan de hond blind worden. Het ooglid krult in het oog, wat irritatie van het hoornvlies of in de meest ernstige gevallen zelfs een zweer veroorzaakt. Ga dus naar de dierenarts als je dit probleem waarneemt. 

Voorkomende vormen van entropion:

- Primair: Het komt voor bij oudere puppy's en jonge volwassenen. De enige manier om het te behandelen is door middel van een operatie. Door de erfelijkheid van de ziekte mogen honden met entropion niet voor de fokkerij worden gebruikt.

- Secundair: dit komt voor bij puppy’s van tussen de 10 en 14 dagen oud. De gehele gezondheid van de pup is dan aangetast. Er kunnen dan draden worden aangebracht om het ooglid af te wikkelen en het oog vrij te maken. Deze tijdelijke ingreep zorgt ervoor dat de pup goed kan evolueren en hij corrigeert de entropion blijvend.

Het vreemde fenomeen van de leeggelopen snuit bij de shar-pei

Een leegloop van de snuit van je shar-pei kan op elk moment in zijn leven worden waargenomen. Het treedt op wanneer het hyaluronzuurgehalte daalt. Er zijn drie mogelijke oorzaken:

- Het nemen van ontstekingsremmers;

- Stress (extra activiteit, hitte, verandering van routine, enz.);

- Het begin van een ziekte.

Blijf waakzaam, want dit derde punt zou ervoor moeten zorgen dat je snel een dierenarts raadpleegt.

Vergeet vooral niet de geplooide huid van je shar-pei regelmatig te controleren op irritaties. Het is met alle plooien heel makkelijk om iets over het hoofd te zien. Maak, zodra je een irritatie vindt en/of de eerste symptomen optreden, een afspraak met de dierenarts om onmiddellijk te handelen: er vroeg bij zijn is de sleutel tot een goede gezondheid van het dier. Om de gezondheid van het dier in stand te houden, moet preventieve zorg zoals vaccinaties, tandverzorging en ongediertebestrijding worden gegeven. Een regelmatige controle maakt het ook mogelijk ervoor te zorgen dat er geen wonden of uitwendige parasieten zoals vlooien en teken in de vacht van de hond zitten. Vind je toch een teek in zijn vacht? Lees dan hier wat je op dat moment voor je hond kan doen.

Wist je dat de drie meest populaire hondenrassen van het type "pinscher, molosser en mountain" tegenwoordig de cane corso, de berner sennenhond en de Duitse dog zijn? Als je op zoek bent naar een trouwe metgezel, overweeg dan deze rassen en vergeet niet om de juiste hondenverzekering af te sluiten voor hun welzijn.