De Berner sennenhond

  • Schofthoogte reu
    64 tot 70 cm
  • Schofthoogte teef
    58 tot 66 cm
  • Gewicht reu
    40 tot 55 kg
  • Gewicht teef
    35 tot 45 kg
  • Kleur
    Zwart met tan en witte aftekeningen en een witte borstkas
  • Vacht
    Lang en glad of lichtjes golvend
  • Levensverwachting
    8 tot 10 jaar
  • Ziekterisico’s
    Heupdysplasie, artrose, eczeem, maagtorsie, processierups, epilepsie
  • Voeding
    Afhankelijk van de leeftijd, het geslacht, de activiteit, of het dier gesteriliseerd is of niet en eventuele aandoeningen
  • Verzorging
    Borstel zijn lange en dichte vacht minstens eenmaal per week. Concentreer je op de nek en de achterkant van de dijen.

De essentie

De Berner sennenhond (ook Berner Senner of Bernese Cattle Dog genoemd) is een grote Zwitserse sennenhond. Deze grote werkhond, die gebruikt wordt om de kudde te hoeden, is een eerder robuuste ‘knuffelbeer’.

Hij houdt ervan tijd door te brengen met zijn baasje aan wie hij erg gehecht is. Soms wordt hij een echt “plakker”.

Oorsprong van de Berner sennenhond

Bouvier Bernois poseert trots in tuin

Dit hondenras komt oorspronkelijk uit het kanton Bern in Zwitserland. Vanaf 1902 werden deze dieren geshowd op hondenshows. In 1907 werd een standaard gepubliceerd (SCC) en in 1910 werd het ras officieel erkend door de FCI (Fédération Cynologique Internationale). 

Vandaag de dag wordt de Berner sennenhond gebruikt door burgerbeschermingstroepen om te zoeken naar lawineslachtoffers in de bergen. Het is ook een perfecte gezelschapshond.

In Canada worden ze vaak gebruikt als blindengeleidehond. In Frankrijk worden de Labrador, Golden Retriever en Duitse herder vaker gebruikt als blindengeleidehond.

Fysieke kenmerken van de Berner sennenhond

De vacht van de Berner sennenhond

De vacht van de Berner sennenhond is lang en glad of lichtjes golvend. Van de vier sennenhondrassen is dit het enige ras met een lange vacht. Zijn vacht is driekleurig (zwart, wit en taankleurig). Zijn blik wordt benadrukt door vurige pieken boven zijn ogen.

Wat is de grootte en het gewicht van een Berger sennenhond?

Berner sennenhonden werden oorspronkelijk gebruikt als boerderijhonden en hebben een krachtige, goed geproportioneerde bouw. Ze maken indruk met hun gestalte en kalmte.

De reu heeft meestal een schofthoogte van 64 tot 70 cm en gewicht tussen 40 en 55 kg, een teefje heeft een schofthoogte van 58 tot 66 cm en weegt tussen 35 en 45kg.

De kop van de Berner sennenhond

Met een massieve maar korte kop heeft de Berner sennenhond een zwarte neus en een schedel die licht gewelfd is in profiel.

Zijn oren zijn slap, driehoekig met afgeronde punten. Hun levendige ogen zijn amandelvormig, meestal donkerbruin, en ze zijn indrukwekkend voor hun gestalte en kalmte.

Karakter en gedrag van de Berner sennenhond

Zacht maar sterk.

Berner sennenhonden hebben een zacht karakter, maar ondanks hun kalme en rustige aard kunnen ze ook afschrikwekkende bewakers zijn. Ze zijn meer het vreedzame type!

Door zijn grootte en gewicht zal de Berner sennenhond moeten leren niet te springen, zelfs niet als hij blij is! Hem africhten is geen probleem, want het zijn gehoorzame honden. 

Matige, rustige beweging

Ondanks zijn grote formaat, dat een minimum aan ruimte vereist, heeft de Berner sennenhond een matige behoefte aan beweging. Het is echter wel uit den boze om hem de hele dag opgesloten te laten, zelfs niet in een tuin, omdat zijn van nature stabiele karakter daaronder zou lijden.

Zoals bij veel grote rassen verloopt de groei van een Berner Sennenhond gevoelig en vraagt die om extra zorg. Overmatige lichaamsbeweging moet ten koste van alles worden vermeden totdat de hond volgroeid is, rond de vijftien maanden.

Het ideale baasje voor de Berner sennenhond

Een gezinsleven in een huis.

De Berner Sennenhond heeft een zeer aanwezige baas nodig, want het is een eenmanshond!
Een baas die de tijd neemt om hem lange uitstapjes te bieden.

Een gezinsleven, in een huis met een tuin, is wat het beste bij hem past. Kinderen kunnen rekenen op zijn geruststellende aanwezigheid en geduld.

Ziektes van de Berner sennenhond

Aandoeningen aan botten en gewrichten: dysplasie, artrose

Berner sennenhonden kunnen lijden aan aandoeningen die hun bot- en kraakbeensysteem aantasten, zoals heup- en elleboogdysplasie. Coxofemorale dysplasie is een aandoening die een misvorming van de heup veroorzaakt, als gevolg van een genetische aanleg die op jonge leeftijd door röntgenfoto’s kan worden vastgesteld. 

Santévet is de eerste en enige verzekeraar die de behandeling van heupdysplasie bij honden dekt.

Naarmate ze ouder worden, kunnen Berner sennenhonden ook last krijgen van artrose, een chronische ziekte die de gewrichten aantast. Deze ziekte is het gevolg van aantasting van het kraakbeen dat de gewrichten beschermt en kan verergerd worden door overgewicht, dysplasie of een voorgeschiedenis van breuken of scheuren van gewrichtsbanden. Om de progressie van deze pathologie te beperken, is het belangrijk om gewichtstoename te beperken en geschikte fysieke activiteiten aan te bieden die de botten en gewrichten niet belasten. Vermijd activiteiten met sprongen zoals canicross. Kies in plaats daarvan voor rustige activiteiten zoals zwemmen, een lange wandeling langs een meer, enz.

Andere ziektes van de Berner sennenhond

De Berner sennenhond is een vrij robuust ras. Zoals bij de meeste grote honden het geval is, kan de Berner sennenhond echter last hebben van een aantal gezondheidsproblemen, waaronder dermatitis (allergieën, hot spots), maagtorsie en hitteberoerte.

Dit hondenras kan ook epilepsieproblemen vertonen. In sommige gevallen is een levenslange behandeling nodig.

De plaag van processierupsen: deze gevaarlijke rupsen komen in de lente vaak voor in de natuur en zijn bedekt met brandharen die een gifstof kunnen afgeven.

Controleer na een wandeling in het kreupelhout het haar en de tong van uw hond. De rupsen zijn ook giftig voor mensen!

Preventieve zorg bij de Berner sennenhond

Vaccinatie

Vaccineren wordt gedaan door een dierenarts en dient om de hond te beschermen tegen verschillende ziekten.

De "klassieke" vaccins worden aangeboden vanaf de leeftijd van 8 weken. Voor de basisvaccinatie zijn 2 tot 3 injecties nodig, gevolgd door een jaarlijkse herhalingsinenting tijdens de controle bij de dierenarts. Deze vaccins beschermen tegen meerdere ziekten:

- Parvonirose: dit is een virale ziekte die vaak bij pups voorkomt, ze is zeer besmettelijk en veroorzaakt hoge koorts, braken, bloederige diarree en is erg dodelijk; 

- De ziekte van Carré: dit is een virale aandoening die het immuunsysteem aantast en leidt tot koorts, hoest en neurologische klachten;

- Rubarth-hepatitis: dit is ook een besmettelijke virale aandoening die de lever, de nieren en de bloedvaten aantast;

- Leptospirose: dit is een bacteriële ziekte die overdraagbaar is op mensen. Ze veroorzaakt nier- en leverfalen en is erg dodelijk;

- Hondsdolheid, een heel ernstige maar zeldzame ziekte, overdraagbaar op mensen. Vaccinaties zijn verplicht bij buitenlandse reizen. 

Er zijn ook andere vaccins beschikbaar die kunnen worden toegediend afhankelijk van de levensstijl van de hond: 

- Kennelhoest: dit is een aandoening veroorzaakt door virussen en bacteriën. Ze is zeer besmettelijk en komt vaak voor bij pups en veroorzaakt hoest, koorts en een loopneus.

- Leishmaniasis: dit is een parasitaire ziekte die wordt overgebracht door de beet van een kleine mug. Het is een ernstige, moeilijk te behandelen ziekte die veel voorkomt rond de Middellandse Zee. De symptomen zijn uiteenlopend: huidproblemen, vermageren, mank lopen, enz.

- Piroplasmose: dit is een ziekte die wordt veroorzaakt door een parasiet die wordt overgebracht door een tekenbeet. Piroplasmose komt vaak voor en veroorzaakt hoge koorts en nierfalen. 

Sterilisatie

Sterilisatie kan worden uitgevoerd vanaf de puberteit, na overleg met je dierenarts, die zal nagaan of je hond geschikt is voor de ingreep.

Bij het teefje voorkomt sterilisatie loopsheid, ongewenst gedrag, het risico op borsttumoren en baarmoederontsteking.

Bij reuen wordt castratie gebruikt om seksueel gedrag te onderdrukken (agressie, weglopen, urinemarkering, enz.) en om bepaalde ziektes zoals prostaataandoeningen en testiculaire tumoren te voorkomen

Onderhoud van de Berner sennenhond

Bouvier Bernois rust ontspannen op kussen

Hoe moet je een Berner sennenhond verzorgen?

Deze hond houdt van de koude en de sneeuw! Hij zal er met plezier in gaan rollen. Meestal volstaat één keer per week borstelen, maar dit moet opgedreven worden tijdens de ruiperiode. Een verzorging door een professional kan van pas komen als je niet wilt dat zijn vacht vol klitten komt te zitten.

Gebruik voor routineonderhoud een hondenshampoo om vuil te verwijderen.

Denk ook aan zijn oog- en tandhygiëne. Een uitgesproken slechte adem? Vraag hierbij altijd advies aan je dierenarts! Misschien heeft je hond een tandsteenverwijdering nodig.

Met onze verzekering voor Berner sennenhonden kun je de gezondheidskosten van je hond zorgeloos beheren en tot 100% van de dierenartskosten terugbetaald krijgen, zowel bij een ongeval als bij ziekte. 

Welke voeding voor een Berner sennenhond?

Het is raadzaam te kiezen voor kwaliteitsbrokken om het risico op overgewicht of tekorten te voorkomen. De voeding moet echter worden afgestemd op de leeftijd, gezondheidstoestand en fysieke activiteit van je hond. Het is raadzaam om je dierenarts te raadplegen om de voedingsbehoeften van je hond te beoordelen, een geschikt assortiment te kiezen en een dagelijks rantsoen te berekenen. 

Tijdens zijn groeiperiode is het cruciaal om een voeding te geven die speciaal is samengesteld voor jonge, opgroeiende dieren.

Als je het dieet van je hond verandert, is het belangrijk om een geleidelijke overgang te maken over een periode van ongeveer tien dagen, om zo stress of spijsverteringsproblemen te voorkomen.

Tot slot is het belangrijk om het maagdilatatie-torsiesyndroom (SDTE) te voorkomen, een ernstige spijsverteringsstoornis die kan voorkomen bij middelgrote en grote honden. Om dit syndroom te vermijden, raden we je aan je hond geen grote portie voedsel te geven en hem twee uur na het eten rustig te houden. 

Te voorziene dierenartskosten voor een Berner sennenhond

Hoeveel kost een Berner sennenhond puppy bij een fokker? 

Voor een Berner sennenhond puppy die ingeschreven is in het LOF (Livre des origines français, een register dat de afkomst van stamhonden in Frankrijk bijhoudt) moet je ongeveer op € 1.300 rekenen. Sommige stambomen, afhankelijk van de mannelijke of moederlijke lijn, kunnen tot wel € 2.000 kosten.

Dierenartskosten

Hier is het geschatte budget voor de behandeling van je hond voor artrose, een wond veroorzaakt door processierupsen en eczeem:

Voorbeeld van het jaarlijkse gezondheidsbudget van een Berner sennenhond

Artrose (met röntgenfoto's en PRP-injecties)

€ 1.350/jaar

Eczeem € 160/jaar
Processierupsen € 300/jaar
Hetzij een totaal van 1.810/jaar

Nog te voorzien: vaccinaties, tandsteenverwijdering, trimmen van de klauwen, behandelingen tegen vlooien, ontwormen, enz.

Hou je van berghonden en Zwitserse sennenhonden? Denk dan ook eens aan de Pyreneese berghond, de sint-bernard of de leonberger.

Santévet

De marktleider voor zorgverzekeringen voor dieren