Oorsprong van de Duitse Herder
De Duitse Herder is een groot hondenras afkomstig uit Duitsland. Het ras ontstond uit kruisingen van verschillende herdershonden uit Midden- en Zuid-Duitsland. De grondlegger van het ras is kapitein Max Frederic Emile Von Stephanitz.
Het Duitse Herder-ras werd officieel erkend in 1899. Daarna werd deze uitstekende werkhond door het Duitse leger ingezet als waakhond en om gasgeuren op te sporen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het dier onder andere gebruikt om gewonde soldaten op te sporen en hulp te bieden.
Goed om weten: de Duitse Herder behoort tot Groep 1 van de herders- en veedrijvershonden (met uitzondering van de Zwitserse Sennenhonden).
Karakter en vaardigheden van de Duitse Herder
Karakter en gedrag van de Duitse Herder
De Duitse Herder is heel gehoorzaam en aanhankelijk. Hij heeft een krachtige, soepele pas en is van nature zorgzaam en beschermend tegenover kinderen. Het is belangrijk dat hij al op jonge leeftijd leert omgaan met andere honden om hen goed te kunnen verdragen.
De Duitse Herder is een hond die regelmatig kan blaffen. Dat komt door zijn sterk ontwikkelde waakinstinct, wat natuurlijk erg aanwezig is bij herdershonden.
Vaardigheden van de Duitse Herder
De Duitse Herder is een veelzijdige hond die werkelijk alles kan! Hij wordt ingezet als politiehond, blindengeleidehond, hulphond voor mensen met een beperking, verdedigingshond en reddingshond bij lawines of aardbevingen. Dankzij zijn sterk ontwikkelde reukzin kan hij ook worden getraind om drugs of ziektes bij mensen op te sporen.
Goed om weten: Dit ras wekt bij veel mensen de interesse om zelf te gaan fokken. Als je een Duitse Herder wilt aanschaffen, kies dan bij voorkeur voor een fokker die honden met een officiële stamboom (LOF – Frans stamboek) aanbiedt en die karaktertesten laat uitvoeren bij de ouderdieren.
Wat is het ideale baasje voor een Duitse Herder?
Bestaat er wel zoiets als een ideaal profiel? Na een degelijke opvoedingsfase past deze hond het best bij baasjes die actief zijn, want hij is bijzonder veelzijdig. De Duitse Herder is heel flexibel maar heeft een hechte band met zijn eigenaar nodig om zich echt goed te voelen.
Een consequente maar rechtvaardige opvoeding helpt om zijn sterke en soms uitgesproken karakter in goede banen te leiden. Zoals veel honden kan hij bovendien slecht tegen langdurige eenzaamheid.
Activiteiten om te ondernemen met een Duitse Herder
Dit dier heeft zowel fysieke als mentale uitdaging nodig. Als zijn baasje op een appartement woont, moet hij meerdere keren per dag zorgen voor lange wandelingen.
De Duitse Herder heeft veel beweging en uitdaging nodig: hondensporten zoals agility, canicross, ringsport, speurwerk of kuddewerk, maar ook wandelingen en balspelletjes. Wat hij het allerliefst doet? Zijn baasje gelukkig maken en samen werken.
Fysieke kenmerken van de Duitse Herder
De Duitse Herder is een grote hond met een robuust, atletisch en uithoudingsgericht lichaam. Zijn bouw is harmonieus, met soms een iets aflopende ruglijn. Hij is ideaal voor fysieke inspanningen!
Er wordt gezegd dat hij een lupoïde lichaamsbouw heeft, en dat komt door zijn bijnaam “wolfshond”.
De vacht en kleur van de Duitse Herder
Zijn vacht is kort of lang en ligt dicht tegen het lichaam aan. De beharing is hard en heel dicht, met een dikke ondervacht.
De meest voorkomende kleur is zwart met roodbruine, bruine of gele aftekeningen, soms tot lichtgrijs. Hij kan ook volledig zwart of zwart met grijs getint zijn.
Goed om weten: de langharige Duitse Herder wordt sinds 2011 officieel als rasvariant erkend.
Gewicht en schofthoogte van de Duitse Herder
We praten hier over een grote hond! Hij kan tot 65 cm hoog worden aan de schoft en weegt tussen de 22 en 40 kg.
De kop van de Duitse Herder
Zijn kop is lang met een uitgesproken snuit. De oren zijn middelgroot, breed aan de basis, rechtopstaand en puntig. De neus hoort zwart te zijn, en hij lijkt een zwart masker te dragen, net zoals een superheld!
Opvoeding van de Duitse Herder
Deze hond staat bekend om zijn intelligentie, gehoorzaamheid en snelle leervermogen. De opvoeding van de Duitse Herder kan daarom al beginnen vanaf de leeftijd van twee maanden, met behulp van beloningen en positieve bekrachtiging.
We raden aan om te beginnen met het aanleren van bevelen om te komen en wat betreft de zindelijkheid, om dan daarna verder te gaan met eenvoudige commando’s zoals “zit”, “lig”, “poot” en andere basisinstructies.
Daarnaast kan het aanleren van een sport zoals agility of canicross heel nuttig zijn, maar het is belangrijk om tijdens de groeifase geen overmatige druk op de hond uit te oefenen.
Het is ook aan te raden om hondenschool of opvoedingscursussen te overwegen. Die helpen je hond niet alleen om gepast gedrag aan te leren, maar ook om te socialiseren met andere honden.
Verzorging van de Duitse Herder
Vachtverzorging
De Duitse Herder is gemakkelijk te onderhouden. Twee keer per week borstelen is meestal voldoende. Tijdens de ruiperiode, in het voorjaar en najaar, verliest hij echter meer haar, en is dagelijks borstelen aanbevolen.
Als je je Duitse Herder moet wassen, gebruik dan een speciale hondenshampoo. Reinigingsmiddelen of shampoos voor mensen zijn niet geschikt voor dieren.
Opgepast: de nagels van de Duitse Herder kunnen vrij snel groeien. Indien nodig kun je een afspraak maken bij de dierenarts om ze te laten knippen.
We raden aan om de tanden van je hond te poetsen om tandsteen te voorkomen. Goed om te weten: gebitsreiniging wordt vergoed door de huisdierenverzekering van Santévet!
Voeding van de Duitse Herder
Voor een goede gezondheid is het aan te raden om te kiezen voor hoogwaardige brokken in plaats van zelfbereide maaltijden. De voeding moet echter worden afgestemd op de leeftijd, gezondheidstoestand en fysieke activiteit van je hond. Vraag advies aan een dierenarts, want hij kan je helpen bij het kiezen van een geschikt gamma en het berekenen van de dagelijkse hoeveelheid. Als je liever zelf de maaltijden van je hond bereidt, kan een dierenarts gespecialiseerd in voeding je begeleiden bij het samenstellen van een uitgebalanceerd dieet.
Tijdens de groeifase heeft je pup behoefte aan speciaal afgestemde voeding die zijn ontwikkeling ondersteunt. Het is belangrijk om een geschikt gamma te kiezen en niet te vaak van merk te wisselen om spijsverteringsproblemen te voorkomen. De maaltijden kunnen worden verdeeld over drie keer per dag tot de leeftijd van zes maanden, en daarna over twee keer per dag.
Wanneer je Duitse Herder volwassen is, moet zijn voeding worden aangepast aan zijn levensstijl om overgewicht te voorkomen. Afhankelijk van de situatie van je hond kan je kiezen voor voeding voor gesteriliseerde honden, senioren of voor drachtige teven.
Het is belangrijk om vaste tijdstippen aan te houden voor de maaltijden en om geen etensresten van tafel aan je hond te geven. Ook is het essentieel om intensieve lichaamsbeweging vlak voor of na het eten te vermijden, om zo het risico op maagdilatatie-volvulus te verkleinen, want dit is een levensbedreigende aandoening. Als je merkt dat je hond na het eten herhaaldelijk probeert te braken, samen met symptomen zoals een opgezwollen en pijnlijke buik, onrust of ademhalingsproblemen, neem dan onmiddellijk contact op met een dierenarts.
Ontdek de oorzaken van een maagkanteling bij honden.
Ziekten van het Duitse Herder-ras
De Duitse Herder heeft een goede levensverwachting en is over het algemeen geen bijzonder kwetsbare hond, maar hij kan wel bepaalde gezondheidsproblemen ontwikkelen.
Aandoeningen aan botten en gewrichten: dysplasie, artrose
Zoals bij veel grote hondenrassen komt heupdysplasie regelmatig voor bij de Duitse Herder. Coxo-femorale dysplasie is een misvorming van het heupgewricht. Het gaat om een erfelijke aandoening die al op jonge leeftijd opgespoord kan worden en snel kan verergeren. De diagnose wordt gesteld via een röntgenfoto onder lichte verdoving. De aandoening veroorzaakt stijfheid, mank lopen en een afwijkende gang. In ernstige gevallen kan een heupprothese worden geplaatst, maar meestal worden behandelingen opgestart om de pijn te verlichten en het dier te ondersteunen.
Ook elleboogdysplasie heeft dezelfde erfelijke oorsprong en gevolgen, maar treft de voorpoten. Omdat dysplasie genetisch wordt overgedragen, laten veel fokkers hun ouderdieren testen om het risico op doorgeven te beperken.
Goed om weten: Santévet vergoedt de behandeling van coxo-femorale dysplasie bij honden. Het is de eerste en enige verzekeraar die deze dekking aanbiedt.
Wanneer ze ouder worden, kunnen Duitse Herders artrose ontwikkelen. Deze chronische aandoening tast de gewrichten aan, vooral de ellebogen, heupen en knieën, doordat het beschermende kraakbeen langzaam afbreekt. Verschillende factoren kunnen het ontstaan ervan bevorderen, zoals overgewicht, dysplasie, eerdere botbreuken of gescheurde gewrichtsbanden. Typische symptomen zijn meer manken bij het opstaan, een stijve gang, moeite met traplopen of in de auto springen, minder zin om te bewegen en sneller vermoeid raken tijdens wandelingen. Ook spierafname, vooral in de achterpoot, is mogelijk. Hoewel artrose niet te genezen is, kunnen behandelingen zoals medicatie, voedingssupplementen en aangepaste voeding de voortgang vertragen en de pijn verlichten.
Huidproblemen: allergieën
De Duitse Herder kan ook huidproblemen ontwikkelen, zoals atopische dermatitis, een aandoening die lijkt op eczeem bij mensen en veroorzaakt wordt door een allergische reactie. Het is een chronische huidaandoening die hevige jeuk veroorzaakt. De ziekte ontstaat door een afwijking in de huidbarrière, gecombineerd met een allergie voor omgevingsallergenen zoals huisstofmijt, stof of voeding. Honden met deze aandoening hebben vaak een verstoorde huidbarrière, waardoor de huid droger en doorlaatbaarder is, en allergenen makkelijker binnendringen. Atopische dermatitis is niet besmettelijk en komt vrij vaak voor. Ze ontstaat meestal tussen de leeftijd van 6 maanden en 3 jaar, is blijvend aanwezig en kan verergeren afhankelijk van het seizoen.
Daarbovenop kan de Duitse Herder ook last krijgen van voedselintolerantie, waardoor een speciaal dieet met licht verteerbare brokken nodig kan zijn. Voor advies hierover kun je het best contact opnemen met je dierenarts.
Spijsverteringsziekten: perianale fistels
Perianale fistels, ook wel “anale fistels” genoemd, zijn een aandoening waarvoor de Duitse Herder aanleg heeft, al kunnen ook andere hondenrassen ermee te maken krijgen. De aandoening wordt gekenmerkt door het ontstaan van kleine openingen of “gaatjes” in de huid rond de anus, die kunnen ontsteken en hevige pijn en ontsteking veroorzaken.
Symptomen die kunnen wijzen op perianale fistels zijn moeite met zitten, ongemak en pijn, lekkage van etterig vocht, een onaangename geur en gewichtsverlies. De aandoening wordt vaak veroorzaakt door een combinatie van factoren, waaronder genetische aanleg, immuunstoornissen, voedsel- of omgevingsallergieën en problemen met de anaalklieren. De behandeling van perianale fistels is vaak complex en vereist meestal een combinatie van medicatie en chirurgie.
Neurologische aandoeningen: degeneratieve myelopathie bij de Duitse Herder
Degeneratieve myelopathie is een progressieve neurologische aandoening die vooral voorkomt bij grote hondenrassen, waaronder de Duitse Herder. Deze ziekte tast het ruggenmerg aan en veroorzaakt een geleidelijk verlies van coördinatie, spierkracht en gevoel in de achterpoten. De aandoening wordt veroorzaakt door het afsterven van zenuwcellen die de beweging van de achterpoten aansturen.
De eerste tekenen van de ziekte kunnen bestaan uit zwakte of instabiliteit in de achterpoten, moeite met opstaan of lopen, een onhandige gang en vaak vallen. Naarmate de ziekte vordert, verergeren de symptomen, wat uiteindelijk kan leiden tot volledige verlamming van de achterpoten.
Er bestaat helaas geen genezende behandeling voor degeneratieve myelopathie, want de ziekte is ongeneeslijk. De behandeling is gericht op het verlichten van de symptomen en het behouden van de levenskwaliteit van de hond.
Kanker bij de Duitse Herder
Helaas hebben Duitse Herders een verhoogd risico op bepaalde vormen van kanker, vergeleken met veel andere hondenrassen:
- Osteosarcoom: dit is een heel agressieve vorm van botkanker die vaak voorkomt in de ledematen van de hond. Veelvoorkomende symptomen zijn mank lopen, pijn en zwelling.
- Lymfoom: dit is een vorm van kanker die het lymfestelsel aantast, dat verantwoordelijk is voor de aanmaak van afweercellen. Veelvoorkomende symptomen zijn gewichtsverlies, verminderde eetlust, vermoeidheid en gezwollen lymfeklieren.
- Melanoom: dit is een vorm van huidkanker die ook de slijmvliezen kan aantasten, zoals in de mond of rond de ogen. Veelvoorkomende tekenen zijn gepigmenteerde tumoren op de huid of slijmvliezen. Er is meestal aanvullend onderzoek nodig om te bepalen of de kanker zich heeft verspreid naar andere delen van het lichaam.
- Hemangiosarcoom: dit zijn tumoren die ontstaan in de cellen die de bloedvaten bekleden, met name in de milt. Ze verspreiden zich snel, dringen bloedvaten binnen en tasten ze aan.
De tekenen, symptomen en behandelingen verschillen per soort kanker. Daarom is het belangrijk om je Duitse Herder regelmatig door een dierenarts te laten controleren en om alle gedrag- of gezondheidsveranderingen meteen te melden.
Met onze verzekering voor Duitse Herders kun je de gezondheidskosten van je hond zorgeloos beheren en tot 100% van de dierenartskosten terugbetaald krijgen, zowel bij een ongeval als bij ziekte.
Preventieve zorg bij de Duitse Herder
Vaccinatie
Het vaccinatieschema wordt uitgevoerd door een dierenarts en beschermt de hond tegen verschillende ziekten.
De "klassieke" vaccins worden aangeboden vanaf de leeftijd van 8 weken. Voor de basisvaccinatie zijn 2 tot 3 injecties nodig, gevolgd door een jaarlijkse herhalingsinenting tijdens de controle bij de dierenarts. Deze vaccins beschermen tegen meerdere ziekten:
- Parvovirose: dit is een veelvoorkomende virale ziekte bij pups. Ze is zeer besmettelijk en veroorzaakt hoge koorts, braken, bloederige diarree en is erg dodelijk;
- De ziekte van Carré: dit is een virale aandoening die het immuunsysteem aantast en leidt tot koorts, hoest en neurologische klachten;
- Rubarth-hepatitis: dit is ook een besmettelijke virale aandoening die de lever, de nieren en de bloedvaten aantast;
- Leptospirose: dit is een bacteriële ziekte die overdraagbaar is op mensen. Ze veroorzaakt nier- en leverfalen en is erg dodelijk;
- Hondsdolheid: dit is een zeer ernstige, maar zeldzame ziekte die overdraagbaar is op mensen. Vaccinatie is verplicht als je met je hond naar het buitenland wilt reizen.
Er zijn ook andere vaccins beschikbaar die kunnen worden toegediend afhankelijk van de levensstijl van de hond:
- Kennelhoest: dit is een aandoening veroorzaakt door virussen en bacteriën. Ze is heel besmettelijk en komt vaak voor bij pups. De ziekte veroorzaakt hoesten, koorts en een loopneus;
- Leishmaniasis: dit is een parasitaire ziekte die wordt overgedragen via de beet van een klein mugje. Deze aandoening is ernstig, moeilijk te behandelen en komt veel voor in het Middellandse Zeegebied. De symptomen zijn erg uiteenlopend en kunnen bestaan uit huidproblemen, vermagering en mank lopen;
- Piroplasmose: dit is een ziekte veroorzaakt door een parasiet die wordt overgedragen via een tekenbeet. Ze komt zeer vaak voor en veroorzaakt hoge koorts en nierfalen.
Gebitsverzorging
Om tand- en mondproblemen te voorkomen, is het belangrijk om al vanaf jonge leeftijd goede gewoonten aan te leren bij de Duitse Herder.
We raden aan om je Duitse Herder van jongs af aan te laten wennen aan het tandenpoetsen met speciaal hondvriendelijk materiaal. Ook voeding van goede kwaliteit is essentieel om de vorming van tandsteen te voorkomen. Er zijn daarnaast speeltjes en snacks die speciaal zijn ontwikkeld om het gebit van je hond gezond te houden. Bij elk bezoek zal je dierenarts het gebit van je hond controleren en indien nodig voedingssupplementen of een gebitsreiniging aanraden.
Sterilisatie
Sterilisatie van je Duitse Herder kan plaatsvinden vanaf de puberteit. Het is belangrijk om met je dierenarts te overleggen om te bepalen of je hond geschikt is voor de ingreep.
Bij teefjes kunnen de eerste loopsheden optreden tussen de leeftijd van 8 en 18 maanden. Sterilisatie kan vóór of na de eerste loopsheid worden uitgevoerd, afhankelijk van het advies van je dierenarts. Deze ingreep voorkomt loopsheden, ongewenste nestjes en verkleint het risico op melkkliergezwellen en baarmoederinfecties.
Bij reuen helpt castratie om seksueel gedrag, zoals agressie, weglopen en het afbakenen van territorium door te plassen, te verminderen of te voorkomen. Daarnaast helpt castreren om bepaalde aandoeningen te voorkomen, zoals prostaatproblemen en testikeltumoren.
Antiparasitaire behandelingen
Net als andere honden kan de Duitse Herder last krijgen van parasitaire infecties. Regelmatige behandeling is daarom nodig om deze aandoeningen te voorkomen:
- Externe antiparasitaire middelen: deze helpen om besmetting met vlooien, teken en muggen te voorkomen. Ze zijn verkrijgbaar in de vorm van tabletten of pipetjes.
- Interne antiparasitaire middelen: ook wel ontwormingsmiddelen genoemd, ze reinigen het lichaam van inwendige wormen.
Tip van Santévet: als er een baby of jong kind in huis is, kun je je hond vaker ontwormen. Overleg hierover met je dierenarts.
Wat kost een Duitse Herder-pup bij een fokker?
De aanschafprijs van een Duitse Herder-pup (reu of teef) ligt gemiddeld tussen de 800 en 1.500 euro, afhankelijk van de fokker.
Fan van herdershonden? Ontdek dan de Beauceron, de Bearded Collie, de Australische Herder, de Belgische Herder, de Border Collie, de Briard en de Collie.
Santévet
De marktleider voor zorgverzekeringen voor dieren